به نام خالق خیر و شر

#خودروی_داخلی_نمی_خرم

این روزها همه شنیده ایم که کمپین نخریدن خودروی صفر داخلی ایجاد شده. کمپینی که به لطف شبکه های اجتماعی جدید، خیلی سریع بزرگ و بزرگتر و سریع به روز می شه.

اول طبق عادت مسئولین ایرانی، دست کم گرفته می شود.

اما بعد که بزرگ و بزرگتر شدنش حالشان را خراب می کند و ترسشان را افزون، به هر زبانی متوسل می شوند تا آن را سرکوب کنند.

منظورم را همه می دانید. منظورم همین وزیر صنعت و معدن (محمد رضا نعمت زاده) هست. 

فکر کنم دیگر انگی نمانده باشد که ایشان به اعضاء کمپین مخالف خودروی داخلی، نزده باشد. از خائن گرفته تا ضد انقلاب خطابشان کرد. انگار هر کدام از اعضاء این دولت باید به زبانی به مردم توهین

 کند وگرنه پایه های قدرتش متزلزل می شود. از آقای روحانی گرفته با بی سواد خطاب کردن مردم منتقد، تا این یکی که دیگر از هیچ صفت بدی فرو گذار نکرده. (خائن، ضد انقلاب، گنه کار و...)

بخوانید در اینجا

حالا دیگر حتی خودی های دولت هم این نوع خطاب کردن مردم توسط وزیر را به باد انتقاد می گیرند. و منتقدین او از دلواپسان  و بی سوادها فراتر رفته و به روشنفکرها! رسیده.

حدود شش ماه پیش بود که من از پسته های چینی که خبرش در تلویزیون آمد، نوشتم. و در ادامه از خودروسازان و خودروی داخلی. از این که رهبر اگر می گویند از تولید ملی حمایت کنید. منظورشان فقط من و شمای مصرف کننده نیست و نبوده. منظورشان تولید کننده هم بوده که با کیفیت تولید کند تا تولید ملی سرافراز شود. 

آن جا من نوشتم:  این اشتباه هست که برای جبران دزدی تولید کنندگان خودروی داخلی، من حاضر بشم با سه برابر قیمت واقعی یا بیشتر، برم و پراید تولید داخل رو بخرم و بعد زیر تریلی همرنگ آسفالت بشم. در اینجا بخوانید

آیا به راستی اگر من بروم پراید بخرم یا ماشینی بی کیفیت از آن یکی خودروساز دیگر. اصلاً هزینه ی استهلاک سریعش به کنار، اصلاً پول زور برای آپشن های ضروری که به زور می گیرند هم به کنار، وقتی من با اولین تصادف شدید، مرگ خودم و سرنشینان خودرو ام را رقم بزنم باز هم از تولید حمایت کردم؟

اصلاً جان من و سرنشینان خودرو من هم به کنار. اگر با این کارم به دزدان خط تولید خودرو که قطعه ی دست دوم کار می گذارند یا آن دزد نمایندگی که حاضر نمی شود خدمات پس از فروش معمول را به من عرضه کند، کمک کنم، آیا این حمایت از تولید ملی است؟ یا حمایت از دزدان خودی؟

رهبری عزیز وقتی می گویند باید از تولید ملی حمایت شود. درصدی از این حمایت، یعنی خریدن کالای داخلی. درصد های دیگر این حمایت بر می گردد. به تولید کننده که با تولید با کیفیت خود از تولید خود و بالطبع از تولید ملی حمایت می کند. دزصد های دیگر این حمایت بر می گردد باز هم به تولید کننده که جلوی ریخت و پاش و دزدی در تولید را بگیرد و با این جلوگیری از دزدی و کم فروشی، از تولید داخلی حمایت کند.

اصلاً از این ها بگذریم. شما بگویید؟ آیا خودروی شخصی یک کالای ضروری است یا یک کالای لوکس؟

آیا اگر من خودروی شخصی نداشته باشم و در عوض با تاکسی و وسائل نقلیه ی دیگر تردد کنم، به ضرورتی از زندگی خود بی توجهی کردم؟

خوب فکر کنید، خواهید دید خودروی شخصی یک کالای کاملاً لوکس محسوب می شود. نمی خواهم با اثبات لوکس بودن خودروی شخصی، بگویم پس نداشته باشیم اش.

نه هرگز. داشته باشیم تا راحت تر سفر کنیم. اما چه لزومی دارد کالای لوکس تولید کنیم. چرا باید این همه منابع را هدر دهیم، تا یک کالای لوکس بی کیفیت تولید کنیم؟

بهتر نیست این کالا را وارد کنیم که واقعاً به معنای حقیقی وسیله ای لوکس داشته باشیم؟ مطمئن باشید در این مورد تحریم نمی شویم. چون کالا کالای لوکس و کاملاً مصرفی می باشد.

این کالا را وارد کنیم و در عوض منابع هنگفتی که صرف تولید آن می شود را صرف تولید خودروهای عمومی کنیم. هم با کیفیت ترشان کنیم و هم زیادتر. این همه کمبود واگن مترو داریم. این همه کمبود در ناوگان اتوبوس رانی و داریم.

اصلاً شمایی که در تهران هستید. آیا گذرتان به میدان رسالت یا خاوران افتاده. آیا ندیده اید که می نی بوس هایشان هنوز همان مکعب مستطیل های سی سال پیش بلکه قدیمی ترند؟

برخی نگرانند که از صنعت روز دنیا عقب بمانیم. صنعت ساخت موتور خودرو. صنعت طراحی و...

بر فرض محال که ما توانسته ایم موتوری صد در صد داخلی تولید کنیم و حال می خواهیم از دنیا عقب نمانیم، مگر این موتور نمی شود در خط تولید تاکسی هایمان استفاده شود؟

مگر نمی شود طراحی های زیباتری برای تاکسی هایمان بکنیم. می گویم وقت و هزینه را بگذاریم در آن جا. آن جایی که مدیریتش با شهر داری و دولت و ... هست و پولش هم دارند تا به تولید کننده بدهند و تولید خودروی شخصی را ببوسیم و بگذاریم کنار.

بگذاریم مردم از خودروی خارجی استفاده کنند. خودروی تولید کسانی که، دست کم در این زمینه از ما مسلمان تر هستند و به سرعت عیب خود را اصلاح می کنند و مثل ما بر رویش سرپوش نمی گذارند.

می ماند عده ای که نگران نیروی بسیار زیاد کاری هستند که در این صنعت مشغولند. این نیرو مطمئن باشید اگر تولید کننده هایمان راه جدید را درست بروند، در تولیدات جدید عمومی و نه شخصی می شود به کارشان گرفت.

باور کن خودرو ساز محترم، این کار را کنی، هم اعصاب خودت آرام می شود و دیگر انباری مملو از خودروهای صفر خاک خورده نداری، هم آخرتت آباد می شود، چون جان مردم را با کیفیت پایین تولیدت نمی گیری.

من هم مثل باقی مردم می گویم: #خودروی_داخلی_نخریم

امضاء

بی سواد